Z Tobą nie ważne było jutro
liczyło się tylko "tu i teraz"
żylśmy chwilą, nestety zbyt krótką
mało nam siebie było nie raz...

A jeśli masz dziecko najszczęśliwszaś z ludzi
jest jako motyl, jak promyk, jak kwiat.
Spójrz w oczy swego dziecka, a Ono ci wzbudzi-
radość, jakiej nie przyćmi najsmutniejszy Świat!


przemyślenia mojej ukochanej żony ( w realu)

W ciszy magi i cienia.

Zapiski z 1001 nocy.
Eldo - Powinnaś




Największy skarb to Twoja autonomia,
Twoja myśli niezależność, pomysłów symfonia,
Mózgów polifonia, i wtedy ma to sens, to jeden wers, a mógłbym pisać takie co dnia.
I dobrze wiesz, bo znasz swą siłę na wylot.
Co by świat Ci nie zrobił, tam zawsze będzie się paliło.
Posłuchaj, mam trochę myśli, chcesz słuchać?
Pierwsze czego nie chcę to do czegokolwiek zmuszać.
Czasem gentleman, ale widzisz sama, że to raczej warszawski Antek kontra fest dama.
To jak sztama na dzisiejszą noc nie miej boja.
Wisła, spacer, pozwolisz mi wybrać trasę? (To jak?)
Wiele słów, tematów autonomia,
Kilka godzin pod Księżycem, mózgów polifonia.
Osobowość i symfonia i wtedy ma to sens, a co powinnaś, Ty najlepiej sama wiesz.

Chcesz, sprawdź mnie, mały test na zaufanie.
Chodź ze mną na chwilę Ty to moje postrzeganie.
Chcesz, zasłoń mi oczy, ja będę szedł jak ślepiec.
A co powinnaś, to Ty już wiesz to najlepiej.
Zwykła noc spędzona w Twoim mózgu.
Obce ciała, psychicznie nadzy razem w łóżku.
I mówię szczerze, nie wiem co miałbym wybrać.
Ale nie ma różnicy, bo po tej nocy zbyt bliska.
To tylko słowa, możesz brać mnie na dystans.
Ale zobacz, po drugie nie chcę chwili wykorzystać.
A słowa to ja, nie chcę sprzedawać pomysłów.
Nie karmię Twoich potrzeb, stoję nagi pośród tych słów.
Twoje policzki tak się śmieją, oczy, nos, skóra, ja wiem, że czas i miejsce to bzdura.
Kiedykolwiek w czasie i przestrzeni ze mną, jeśli chcesz, a co powinnaś wiesz na pewno...

Słyszę te bzdury na orbicie Twoich myśli.
Chamstwo bez kultury, paw z gołą ... nie błyszczy.
Raz - tyle razy można zrobić bzdurę,
Można, ale najchętniej to już żegnałbym kulturę.
Twoja godność, moja pasja i narkotyk.
Wiem, jesteś silna, ale świętością jest dotyk.
Ja jestem obok, kłopoty won, bądź sobą.
Jedno czego chcę, to powinnaś mieć świadomość.
Mieć pewność, o tym, czego potrzebujesz.
W łóżku, przy stole, w sercu i w rozumie.
W tłumie i sama, potrzebna i niechciana.
W czasoprzestrzeni ja dla Ciebie, ja dla nas.
Ja, ważne przez konwencję i formę.
To nie autoreklama wiem, że ja to problem.
Bo widzisz, jeśli te słowa mają znaczenie,
Mamy nas pod skórą, w lustrze widzę nas nie siebie.

Takie tam, ze starej szuflady:

---------------------------------------------------------------------------
selenada

szpilką przypinasz mnie do księżyca cierpliwie
tłumaczysz że człowiek w pełni
nie może być nigdy szczęśliwy

uspokajasz szeptem niemal czułym tak być musi
wszystko zmienia się z fazami i ja też
zniknę by wrócić i zacząć od nowiu

a już od wczoraj bez wycieczek w ciemność
nie wołam cię przez sen i wiem
co jest po drugiej stronie oczu
---------------------------------------------------------------------------

Dzisiaj została złamana przysięga
niczym opłatek pękła na pół
W niej krew
i łzy pełznące do niczego
pełzący czas, stracony czas
pełen nie lubości pozostało to
ale to nic, to tylko złamanie
to tylko nie winne pęknięcie
codziennie mówiące jak bardzo
jak bardzo nie cierpię
ale przysięgę można napisać od nowa
dopisać kilka słów i czekać
aż czas zlepi ją i nie złamie
ale imiona na niej będą puste
i wypełni je ktoś inny
ktos wazny
dzisiaj umarło
Wybaczenie złamania
nie warte czekania
na nowa miłość otwór twój
ja swój zakopię i nie znajdę
bo nie cierpię jak kiedyś
i nie słucham twoich szeptów

Bo i kiedyś było to
dawne te przewinienia
i każdy rozumiał ich sens
Dzisiaj już nic nie ma zrozumienia
Szukam wytchnienia
od tej dziwnej mody szukania
i szukam ale już sama
Serce pękło. Wiele kawałków odeszło
zostało tam nie wiele, może garść
i gdy tak patrzę na to wszystko
i gdy patrzę na ten świat
i gdy spojrzę na tę pustkę
Nic. Zostaje milczenie.
Nie ma obietnic, pokrycie gdzieś odeszło
I zupełnie te nic w tej garści ukryte
ale to nic
ale to już nie boli
to ostatnia myśl...

Chwilę zapomnienia dziś wysyłam tobie
Pragnę byś na chwilę usiał i w ciszy
raz zapomniał o mnie
raz przypomniał sobie o mnie
raz mnie dotknął i wiedział
nie jestem niczym
bywam, ale nie jestem
żebyś wiedział jak bardzo daleko jesteś
żebyś wiedział ile łez wylewam
ale to nie koniec
to jedynie początek
i zewsząd głosy krytyki się wiją
niczym wąż na pustyni czeka ofiarę
tak i oni czekaja na swoją
nie warto czekać

"Czas"

Zły to czas
gdy człowiek nieśmiało dłoń podaje
Zły to czas
gdy człowiek w oczy chce spojrzeć
Zły to czas
gdy człowiek przytulić się nie może
bo stoimy obok siebie
ciałem nie dotykając duszy
i szukamy wrażeń nam znanych
Wchodzimy wgłąb pragnień
zmazy ciała i duszy
nie boimy się zapytać wprost
o tym co tajemne
boimy się zapytać o to co widoczne
paradoks życia koło tworzy
niczym zawsze wstaje dzień
polegamy na zmysłach
i szukając wciąż od nowa..

"To"
Obudziwszy się z głębokiego snu
Krzykiem wydalam swą duszę
I niby nic
I niby sekunda
To co było
To co będzie
To co zakończone
Umarło wraz ze mną
I byli oni że mną
I starali się
Kłamali oni za mnie
Krzyczałam i ma dusza również.
Zdjelam swą twarz, odstawilam na bok
Zobaczyła to niewiasta
Nigdy więcej jej wrzasku
To nie miało tak być
To nie zdążyło się skończyć
To umarło.
Dusza moja.
I pozostał uśmiech, nikły
I to..
Właśnie to..
Umarła ma dusza a ja wraz z nią

Pukiel (Akt czwarty)

Stojąc przy oknie w dal zapatrzony,
Szukam na niebie cień utęskniony.
Od okna odejdę, świecę zapalę,
Blask w pomieszczeniu większy rozpalę.
Okno latrnią dla niego będzie,
Drogę odnajdzie już teraz wszedzie.
A gdy nadleci.. zostawi kawałek Ciebie,
By zniknąć nad ranem znowu na niebie.
Pukiel Twój chustą szczelnie okryty,
Zostanie po szatą skrzętnie ukryty.

Tęsknić, znaczy wierzyć w jutro.

Myśli uciekają co sekundę
Myśli co kradną noc
I te co o brzasku usypiają
Taką jestem ja
Dzisiaj, choć to chwila
Dzisiaj nią właśnie dla Ciebie jestem
I nie proś proszę o sekundy
Bo gdy jestem z Tobą, marnujesz cenne minuty
I wiara ma uspana leży
W te lepsze dni żywota
Lecz mrok dzisiaj należy do mnie
W tej ciemności, w tym mroku
Odnajduje swą duszę, swoje serce
I z pośród tych zgliszczy, jest i ciało
I nie znajdziesz mnie..
Bo sekunda Twa minęła..

Zabił mnie
Tak teraz bez serca i smutku
Zabił mnie i zabija wciąż od nowa
Każdego dnia odchodzi na nowo
I przychodzi znów
Jak i przychodzi noc
I jak wstaje dzień
Każdego dnia pewnego
Zabije mnie..
I tylko czekam na zbawienie
Marny to los
I marna zachęta
Odchodzi dzien a z nim ja
Zabija mnie dzień,
By nastała noc
A potem znów to samo
I ten uśmiech gdy celuje
I ten uśmiech gdy odchodzi.

To

nie my

krzykniemy

miłość

my to

krzyk niemy

my

toniemy

Napisałbym coś o milosci,
Ale od niej bierze mnie na mdłości.

Napisałbym coś o milosci,
Ale od niej bierze mnie na mdłości.

Gdy żołądek jest już czysty,
Wtedy bimber i dwie szyszki

I kolejna szklanka jest już w drodze,
Bimber musi też być w drugiej nodze

Tak dawno cię nie widziałam,
Tak dawno cię nie przytulałam.
Pomimo odległości która nas dzieli,
Nigdy nie zapomnę wspólnych naszych niedzieli.
I pomimo czasu który nas podzielił,
Nigdy nie stracę nadziei.
Chwile razem spędzone nigdy nie zostaną zapomniane,
Gdyż w moim sercu na stałe zostaną zapisane
I nigdy nie zapomnę o tobie,
Bo na zawsze w moim sercu mieszkać będziesz sobie kochany Norbikusie

Dla Norbikus od Twojej żony Mery Croft :*

Po dżungli wciąż biegam
bandaże i flaszki
po Yamaraj zbieram
Pozdrawiam czule
tęsknię i w ogóle :D

Zła kobieta

O wielkie nieba!
Ona nie ma czystego sumienia!
Opętała ją nagła kochania potrzeba.
Niegdyś wybierana, odrzucała...
Dzisiaj wybrała, odrzucona została.
Co czuje ta krucha istota,
Której wystarczało posiadanie kota?
Teraz uczucie wielkie poznała
I katorgi tej nie wytrzymała.
Zemstę już planuje, niecne intrygi knuje.
W końcu dostała czego chciała,
Lecz miłości w tym nie doznała...
Mężczyznę wykorzystała
I wszelkie uczucia zdeptała.
Co czuje ta krucha istota,
Która postępuje niczym Iskariota?

O Ellosie mój wybrany
W dwójcy nas pełniejszy
Zawsze nagrzany
Me potrzeby spełniwszy
Zawsze uradowany

Choć wiele pięknych istot poznałem
Przy żadnej nigdy tak nie wzdychałem

Wręcz nawet zrozumiałem
Że bez Ciebie w życiu nawet źle oddychałem

Jesteś mi do życia potrzebna jak tlen
Dla Ciebie nocami przerabiam len

Nawet kiedy odchodzę w cień
Z Tobą zawsze witam nowy dzień

To takie proste
Lecz tak zawiłe

W życiu moja kochana
Piękna są z Tobą chwile

Dżejn mego serca jedyna Pani
Zabierz mnie prędko tam do do Otchłani!